Zasłużeni wałbrzyscy SIMP’owcy

Krzysztof Frąckowiak

17 sierpnia 2020 roku odszedł na wieczną wartę Kol. Krzysztof Frąckowiak Prezes Oddziału SIMP w Wałbrzychu w latach 1991 do 2020. W naszym okręgu funkcję tę piastował najdłużej. Pozostawił w głębokim smutku żonę Krystynę oraz Rodzinę. Krzysztof Frąckowiak urodził się 14 lipca 1943r. w Kielcach, syn Stefana i Sabiny z domu Gradzik. Absolwent Szkoły Podstawowej w Radomiu i IX Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu. Jego ojciec inżynier, pracował w Zakładach Przemysłu Metalowego H.Cegielski w Poznaniu.

W latach 1961 – 1967 Krzysztof Frąckowiak studiował na Politechnice Poznańskiej na Wydziale Budowy Maszyn. Dyplom mgr inż. Mechanika o specjalności obróbka plastyczna metali oraz maszyny do obróbki plastycznej uzyskał w 1967 r.

Pracę zawodową rozpoczął w Zakładach Wytwórczych Aparatury Precyzyjnej MERA-PAFAL w Świdnicy w roku 1967 w Dziale Głównego Technologa, początkowo w Sekcji Opracowań Technologicznych, a następnie w Sekcji Rozwoju Technologii na stanowisku starszego technologa. W latach 1970-1971 Krzysztof Frąckowiak został oddelegowany przez Ministra Przemysłu Maszynowego do pracy w Fabryce Maszyn Żniwnych w Płocku przy uruchomieniu produkcji nowego kombajnu zbożowego BIZON. Pracował tam w Sekcji Programowania Technologii na stanowisku specjalisty ds. obróbki plastycznej.

1 maja 1971 r. Krzysztof Frąckowiak podjął pracę w Fabryce Wagonów „Świdnica” początkowo w Dziale Głównego Technologa w Sekcji opracowań technologicznych jako starszy Technolog a następnie Kierownik sekcji Postępu Technicznego. Zajmował się wprowadzaniem nowoczesnych procesów technologicznych do produkcji wagonów towarowych do przewozu ciężkich produktów naftowych. W swoim dorobku posiadał szereg publikacji, które były zamieszczane w „Mechaniku” oraz w materiałach z konferencji naukowo – technicznych organizowanych przez SIMP. W listopadzie 1977 r. Krzysztof Frąckowiak awansował na stanowisko Szefa Kontroli Jakości.

W 1995 r. wdrożył w Fabryce Wagonów „Świdnica” system jakości i firma uzyskała następujące certyfikaty jakości: ISO9001, ISO14001 i PN-EN18001.

W 1998 r. Krzysztof Frąckowiak powołany został na Dyrektora Jakości i pełnił to stanowisko wraz z obowiązkiem Pełnomocnika ds. Zintegrowanego Systemu Zarządzania aż do 2008 r.

Krzysztof Frąckowiak był czynnym audytorem PCBC, DGQ, DQS i EOQ jednocześnie będąc wykładowcą kursów Doskonalenia Systemów Zarządzania Jakością do 2015 roku. Był audytorem 63 audytów wewnętrznych i 11 audytów w laboratoriach firmy.

W latach 1971-1981 prowadził wykłady i ćwiczenia na Politechnice Wrocławskiej z technologii materiałów, technologii budowy maszyn oraz technologii obróbki plastycznej na zimno. Był również wykładowcą kursów Doskonalenia Zarządzania Jakością na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu.

Dokonania i osiągnięcia:

• Uzyskał dyplom Specjalizacji Zawodowej Inżynierów I -go stopnia;
• Tytuł Rzeczoznawca SIMP w zakresie specjalności:
• przeróbka plastyczna metali na zimno i gorąco,
• projektowanie procesów technologicznych.
• Wykonywał ekspertyzy w ramach ORPOT – SIMP;
• Otrzymał nagrodę Ministra za realizację prac badawczych i wdrożeniowych w zakresie wagonów towarowych i kontenerów.

Przynależność do organizacji:

• Komitet Techniczny ds. Certyfikacji Audytów PCBC Warszawa,
• Rada Zarządzająca PCC Wrocław,
• Rotary International RC Świdnica Wałbrzych,
• Polskie Towarzystwo Turystyczno Krajoznawcze,
• Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich Wałbrzych.

Działalność Stowarzyszeniowa SIMP:

Kolega Krzysztof Frąckowiak wstąpił do SIMP w Kole Zakładowym w Fabryce Wagonów „Świdnica” w 1972 r.

W pracy stowarzyszeniowej wyróżniał się szczególnym zaangażowaniem, pracowitością i aktywnością.

Był organizatorem i współorganizatorem wielu imprez technicznych i towarzyskich dla kadry technicznej, członków Koła SIMP w FWŚ i Oddziału wałbrzyskiego SIMP.

Głównymi formami pracy były: konferencje, sympozja, seminaria, narady naukowo-techniczne, odczyty, szkolenia i kursy, organizacja wystaw oraz współpraca z SIMP w kraju i organizacjami zrzeszającymi inżynierów w Czechach, Słowacji, Niemczech i Austrii.

Był inicjatorem konkursów dla absolwentów średnich szkół technicznych w regionie wałbrzyskim.

W roku 1989 kol. Krzysztof Frąckowiak wybrany został przewodniczącym Koła Zakładowego SIMP w FWŚ.

W tym czasie Koło organizowało również kursy języków obcych: niemieckiego i angielskiego oraz kursy doskonalące wiedzę dla inżynierów i techników chcących uzyskać specjalizację zawodową. Specjalizację uzyskało 24 inżynierów 11 techników – pracowników FWŚ.

Z inicjatywy kol. Krzysztofa Frąckowiaka założono w Fabryce Wagonów „Świdnica” organizację związkową Związek Zawodowy Inżynierów i Techników pracowników FWŚ, który działa do dziś.

Kol. Krzysztof Frąckowiak od 1991 r. pełnił funkcję Prezesa Oddziału Wałbrzyskiego. Przez dwie kadencje był również członkiem Zarządu Głównego SIMP.

Za swą działalność zawodową i społeczną został odznaczony i wyróżniony:

• Brązowym Krzyżem Zasługi
• Godnością Członka Honorowego SIMP
• Honorową Odznaką im. Prof. Mierzejewskiego,
• Brązową, Srebrną, Złotą Honorową Odznaką SIMP
• Srebrną, Złotą Honorową Odznaką NOT
• Szeregiem dyplomów i wyróżnień.

Opracowali: Stanisław Godula i Zenon Bajda

Motto pożegnalne przedstawił pełniący obowiązki Prezesa SIMP w Wałbrzychu

kol. Dariusz Ryl:

W piątek, 21 sierpnia, o godz. 12.00, na Cmentarzu Komunalnym w Świdnicy pożegnaliśmy naszego Kolegę i Przyjaciela, wieloletniego Prezesa naszego Oddziału, członka Zarządu Głównego i Członka Honorowego SIMP, Krzysztofa Frąckowiaka.

Ten smutny fakt przypomniał nam słowa Psalmisty:

„Wiek życia naszego lat siedemdziesiąt, a jeśli już wiele, osiemdziesiąt lat; co ponadto to mozół i nędza. Przychodzi niemoc i zabiera nas. Przeto naucz nas liczyć dni nasze i zdobyć mądrość dla serca.”

( Ps. 89:10,12 w przekładzie poety Leopolda Staffa )

Takie przeżycia pobudzają do refleksji nad tym co naprawdę się w życiu liczy.

Zdaniem historyka H. G. Wellsa wielkość człowieka da się ocenić po tym, „co zasiewa i czy pozostawia po sobie siłę duchową pobudzającą innych do myślenia nowymi kategoriami”.

A jakim człowiekiem był Krzysztof?

Niech zaświadczą o tym wypowiedzi Kolegów i Koleżanek, wg których to:

• przyjaciel, dobry człowiek,
• symbol pracy,  wiedzy  i niezwykłej  aktywności,
• społecznik, prawy człowiek, wspaniały Kolega,
• mecenas młodych ludzi,
• człowiek, który umiał skupić wokół siebie liczne grono oddanych współpracowników, ludzie go słuchali, był autorytetem.

Na zawsze pozostanie w naszej pamięci jego życzliwość, chęć pomocy i szczery uśmiech. To jak umiał żyć dla innych. Wprowadził takie standardy w naszym gronie. Uczył nas myśleć takimi kategoriami. Nie wyobrażamy sobie teraz, że można działać inaczej.

Mamy nadzieję, że to krótkie wspomnienie jego życia zawodowego i działalności stowarzyszeniowej będzie źródłem refleksji, jak żyć, by zyskiwać szacunek i zjednywać sobie przyjaciół.

PS.
Na koniec wspomnień można zamieścić fragmenty kilku e-maili kondolencyjnych:

Z wielkim smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci naszego serdecznego Kolegi i Przyjaciela ś.p. Krzysztofa Frąckowiaka – Członka Honorowego SIMP i długoletniego prezesa Oddziału SIMP w Wałbrzychu, który tę funkcję sprawował przez prawie 30 lat, co jest rekordem tego Oddziału.

Był także przez 2 kadencje, w latach 2010-2018 członkiem Zarządu Głównego SIMP, co świadczy o wysokiej Jego ocenie w całym naszym Stowarzyszeniu.

Kierując przez kilkadziesiąt lat Oddziałem Wałbrzyskim SIMP, zachował w nim najważniejsze jego składniki, którymi są:

• koła SIMP w zakładach przemysłowych, w tym m.in. LEGRAND Polska w Ząbkowicach i WAGONY ŚWIDNICA SA,
• koła szkolne przy Noworudzkiej Szkole Technicznej w Nowej Rudzie i Zespole Szkół Mechanicznych w Świdnicy,
• Koło Rzeczoznawców przy ITM w Wałbrzychu,
• Koło przy Energetycznej Komisji Kwalifikacyjnej,
• Koło Terenowe przy NOT w Świdnicy,
• Koło Seniorów.
• Pod kierunkiem Kolegi Krzysztofa zrealizowane zostały liczne inicjatywy, w tym m.in.:
• patronat kół SIMP nad praktykami uczniowskimi i studenckimi w zakładach przemysłowych,
• nagrody dla najlepszych uczniów szkół średnich o profilu mechanicznym i fundowanie stypendiów,
• coroczne organizowanie Dnia Mechanika i seminariów naukowo-technicznych,
• współpraca z Otwartym Muzeum Techniki i ochrona zabytków techniki,
• wspieranie Festiwalu Nauki w ZSM Świdnica,
• rekomendowanie rzeczoznawców SIMP na biegłych sądowych.

Przez długie lata „społecznej posługi” dla dobra SIMP, Kolega Krzysztof potrafił także, co jest wielką umiejętnością, skupić wokół siebie liczne grono oddanych współpracowników, z którymi przekształcił Oddział Wałbrzyski we wzorową, nowoczesną jednostkę terenową SIMP, znaną w całym kraju.

Żegnając, pragniemy Cię Krzysiu zapewnić, że pamięć o Tobie i Twoich dokonaniach pozostanie w naszej pamięci.

Rodzinie zmarłego, a szczególnie żonie Krystynie składamy wyrazy głębokiego współczucia.(Piotr Janicki – Prezes i Kazimierz Łasiewicki – długoletni sekretarz generalny SIMP)

Z wielkim  smutkiem  przyjęliśmy  wiadomość ! Krzysztof  to również  jeden z symboli  pracy  wiedzy  i niezwykłej  aktywności. Na  każdym  spotkaniu  szukaliśmy wzrokiem ,  a gdzie jest  Krzysztof ,jeszcze  nie przyjechał ?  I tak  już nie przyjedzie. (Henryk Mackiewicz – w imieniu  O/SIMP   Jelenia Góra )

W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy bezradni a żyjącym odbiera mowę i ciężko znaleźć słowa pożegnania. W imieniu Kolegów ze Stowarzyszenia SIMP  Oddział Rzeszów i swoim żegnam w Jego osobie społecznika, prawego człowieka, wspaniałego Kolegę. Pozostawił nam refleksję  kruchości naszego życia. Swoim aktywnym życiem sprawił, że wszyscy będziemy o nim pamiętali. Łączymy się w bólu z Jego Żoną, Rodziną i najbliższymi, przekazując najserdeczniejsze wyrazy współczucia. (Janusz Dobrzański Prezes Oddziału SIMP oraz NOT w Rzeszowie)

Bardzo Pana Krzysztofa lubiłam i dobrze się rozumieliśmy w naszej wzajemnej współpracy. Będzie mi Go brakowało. (Elżbieta Białek – wieloletnia szefowa biura Zarządu Głównego)

Nasz kolega – przyjaciel to ktoś wyjątkowy. Ktoś, kto zna nas bardzo dobrze. I nagle, w codziennym zabieganiu dostajemy wiadomość, że nasz Przyjaciel nie żyje…

Nagle jakby i nasze życie się zatrzymuje… Niedowierzanie, żal, złość, płacz… Zwykle w takich momentach słyszymy: „Taaak       –  mógł jeszcze żyć…”. Wydaje się – słowa pocieszenia, które jeszcze bardziej bolą…

Mimo, że od śmierci naszego kolegi minęła chwila – wciąż ciężko pogodzić się z jego odejściem. Będziemy powracać do archiwum wiadomości, e-mali. Jest to jeden ze sposobów na „zatrzymanie” tego dobrego człowieka. (Zenon Dzięgielewski – współpracownik z oddziału).

Opracowali: Zenon Bajda i Stanisław Godula

 

Andrzej Siennicki

17 listopada odszedł od nas Andrzej Siennicki, założyciel i Dyrektor firmy Cloos-Polska Sp. z o.o. Przez całe swoje życie zawodowe związany był z branżą spawalniczą. Edukację w tym kierunku rozpoczął od studiów w latach 1965-1971 na Politechnice Częstochowskiej na Wydziale Budowy Maszyn, gdzie uzyskał tytuł magistra inżyniera mechanika, o specjalności urządzenia i technologie spawalnictwa. W latach 1971-1992 pracował w Fabryce Wagonów „Świdnica”, kolejno na stanowiskach: Technologa, Kierownika Sekcji i Głównego Spawalnika. Pracując ukończył w 1979 roku studia podyplomowe o specjalności budowa pojazdów szynowych na Politechnice Poznańskiej. Był też rzeczoznawcą SIMP.

W latach 80 jako Główny Spawalnik był inicjatorem stworzenia w Fabryce Ośrodka Robotyzacji Spawania w ramach, którego podjęta została współpraca z firmą Cloos oraz zrealizowane zostały pierwsze w Polsce projekty robotyzacji spawania podwozi wagonów. Innym pionierskim jak na tamte czasy projektem zrealizowanym przez Ośrodek Spawania pod jego kierownictwem była dostawa zrobotyzowanego systemu do Instytutu Patona w Kijowie.

W 1991 powstała spółka Cloos Polska Sp. z o.o., której był właścicielem i Dyrektorem. Jako przedsiębiorca Andrzej Siennicki i jego firma zostali wielokrotnie nagradzani i wyróżniani Medalem Europejskim w dziedzinie usług i produktów, złotą i platynową statuetką Fair Play, nagrodą Europrodukt, oraz Dolnośląskim Kluczem Sukcesu. W roku 2003 był nominowany do tytułu Absolwent Roku Politechniki Częstochowskiej, a w roku 2014 został uhonorowany Medalem 65-lecia Politechniki Częstochowskiej. Za osiągnięcia w dziedzinie spawalnictwa Andrzej Siennicki został nagrodzony medalem im. inżyniera Stanisława Olszewskiego, przyznanym przez środowisko zawodowe polskich spawalników, a za działalność w stowarzyszeniu SIMP otrzymał złote odznaki NOT i SIMP oraz odznakę im. inż. Henryka Mierzejewskiego. Jako przedsiębiorca został wyróżniony przez BCC Złotą Statuetką Lidera Polskiego Biznesu 2016.

Prywatnie był kochającym mężem żony Małgorzaty, którą poznał w czasie studiów na Politechnice Częstochowskiej. Wychowali wspólnie trójkę dzieci: Marcina, Piotra i Karolinę. Był również szczęśliwym i dumnym dziadkiem trojga wnucząt: Michaliny, Szymona i Julii.

Opracowała: Karolina Jastrzębska

 

Wiesław Szumski

Kol. Wiesław Szumski urodził się 23.05.1946 r. w miejscowości Goleniów, na stałe mieszkał w Wałbrzychu. Zmarł 20.04.2021 r. Był absolwentem Wydziału Mechanicznego, Politechniki Wrocławskiej. Jego związki ze strukturami Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznej NOT sięgają 1968 roku w którym też wstąpił do Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich i zorganizował Koło Zakładowe SIMP w Wałbrzyskich Zakładach Metalowych i został jego przewodniczącym. Funkcję tą pełnił do roku 1972. W latach 1972-1980 pracował w Oddziale Wojewódzkim NOT w Wałbrzych na stanowisku Sekretarza NOT. Od roku 1980 do roku 1984 pełnił funkcję wiceprezesa OW NOT Wałbrzych, a w latach 1984-2004 był Prezesem Wałbrzyskiej Rady FSNT NOT. W latach 2004-2008 był członkiem Rady Krajowej Federacji SNT NOT.

Za działalność społeczną i gospodarczą został odznaczony:

• Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski – 1988 r.
• a wcześniej, Srebrnym Krzyżem Zasługi – 1978 r.

Ponadto otrzymał wiele odznaczeń branżowych i stowarzyszeniowych, a w tym:
na wniosek Świdnickiej Rady FSNT NOT otrzymał Diamentową Honorową Odznakę NOT w 2019 r.

Otrzymał też :

• Srebrną Odznakę Honorową NOT – 1975 r.
• Złotą odznakę SIMP – 1976 r.
• Złotą Odznakę Honorową NOT – 1978 r.

Kol. Wiesław Szumski w latach 70 i 80 ubiegłego wieku był organizatorem cyklicznych spotkań w zakresie postępu naukowo technicznego i wycieczek na targi techniczne. Organizował cykliczne szkolenia z zakresu systemów bezpieczeństwa pracy i dozoru technicznego.

W latach 1972-2004 w ramach OW NOT, a później Wałbrzyskiej Rady FSNT NOT, bardzo aktywnie rozwijał działalność statutową i gospodarczą tej jednostki organizacyjnej. Prowadził współpracę z władzami administracyjnymi i zakładami pracy, jak również Dozorem Technicznym i Inspekcją Pracy. Rozwijana była współpraca ze stowarzyszeniami n-t. Był inicjatorem i organizatorem współpracy z odpowiednikiem NOT w Czechosłowacji (CSVTS Pardubice). W efekcie tej współpracy organizowane były konferencje naukowo-techniczne w zakresie postępu technicznego, jakości i bezpieczeństwa pracy. Był organizatorem wielu sympozjów, narad, szkoleń, wystaw itd.

Prowadził systematycznie remonty Domu Technika NOT w Wałbrzychu. NOT Wałbrzyski brał czynny udział w organizacji Dolnośląskich Dni Nauki i Techniki oraz w konkursie Dolnośląski Mistrz Techniki.

Wzorowo odbywała się współpraca z NOT w Świdnicy, co doprowadziło do zażegnania wieloletnich spraw konfliktowych i powołania przez Radę Krajową Federacji NOT – w 2000 r. – Świdnickiej Rady FSNT NOT.

Jako przedstawiciel Dolnego Śląska w Radzie Krajowej Federacji SNT NOT, organizował spotkania dot. wprowadzanych zmian w statucie Federacji oraz bieżącej działalności Rady i Zarządu Federacji SNT NOT. Pozyskał również środki finansowe na prace remontowe Domu Technika NOT w Wałbrzychu.

Kolega Wiesław Szumski był organizatorem wielu konferencji naukowo-technicznych o zasięgu krajowym i zagranicznym, licznych  sympozjów, szkoleń, zjazdów, w tym cyklu konferencji naukowo-technicznych wdrażania komputeryzacji w księgowości.
– Aktywizował działalność klubów techniki i racjonalizacji w dawnym województwie wałbrzyskim.
– Organizował współpracę ze szkołami średnimi i Filią Politechniki Wrocławskiej w Wałbrzychu.
– Organizował wystawę w Hali Ludowej we Wrocławiu z okazji 40-lecia Ziem Odzyskanych – był odpowiedzialny za ekspozycję województwa wałbrzyskiego.
W roku 1977 był współautorem opracowanego raportu dot. zagospodarowania surowców mineralnych województwa wałbrzyskiego w 1977. 

Z naszego grona odszedł bardzo prawy, życzliwy, koleżeński, bezinteresowny i bardzo zaangażowany społecznik – NOTOWIEC.

Cześć Jego pamięci.

Opracował: Józef Kostka (SIMP-Koło Terenowe Świdnica)

 

Marian Jeziorek

Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość, że w dniu 18 czerwca 2021 r. odszedł od nas po nierównej walce z nowotworem mgr inż. Marian Jeziorek.

Urodził się 26 sierpnia 1954 r. w Skalmierzycach w rodzinie kolejarskiej, jego ojciec i brat pracowali w ZNTK w Ostrowie Wlkp. W 1969 r. ukończył szkołę podstawową, a w 1974 r. Technikum Kolejowe w Ostrowie Wlkp. i uzyskał tytuł Technik mechanik, Eksploatacja i naprawa taboru kolejowego. Studia wyższe ukończył w 1979 r. na Politechnice Wrocławskiej we Wrocławiu i uzyskał tytuł mgr inż. mechanik, Środki transportu lądowego. Będąc jeszcze na studiach uzyskał stypendium fundowane przez Fabrykę Wagonów „Świdnica” w Świdnicy, w ten sposób swoje życie zawodowe związał z tą firmą i miastem Świdnica.

Marian Jeziorek studia podyplomowe o specjalności Pojazdy Szynowe ukończył na Politechnice Wrocławskiej we Wrocławiu w 1986 r. Pracę zawodową w Fabryce Wagonów „Świdnica” podjął najpierw jako stażysta, sam. ref. techniczny, specjalista konstruktor i kierownik Sekcji Kontenerów w Zakładowym Biurze Konstrukcyjnym. Kolejne etapy jego kariery to: dyrektor techniczny, starszy specjalista d/s zarządzania kontraktem, kierownik działu sprzedaży i marketingu, dyrektor jakości oraz pełnomocnik Zarządu d/s Zintegrowanego Systemu Zarządzania.

Posiadał 2 patenty Urzędu Patentowego Polski na dokonane wynalazki – kontener zbiornikowy o konstrukcji samonośnej i 10 świadectw racjonalizatorskich dotyczących kontenerów i wagonów.

Marian Jeziorek wstąpił w szeregi Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich w 1979 r. w kole zakładowym SIMP. Działał z zakładowym Klubie Techniki i Racjonalizacji, organizował imprezy techniczne i towarzyskie był wykładowcą na seminariach organizowanych przez Oddział SIMP Wałbrzych. Zawsze był gotowy do rozwiązywania kolejnych zadań i wyzwań, aktywnie uczestniczył w działalności stowarzyszeniowej.

Posiadał odznaczenia:

• Srebrna Honorowa Odznaka SIMP
• Srebrna Honorowa Odznaka NOT

Marian Jeziorek w trakcie studiów znalazł nie tylko wymarzoną pracę, ale również wymarzoną kobietę Elżbietę, którą poślubił w grudniu 1979 r. Miał dwoje dzieci, które kochał ponad wszystko – córkę Martę i syna Marcina, zadbał nie tylko o ich bardzo dobre wykształcenie, ale także bardzo dobre wychowanie. Mimo tego, że praca – jego pasja, wiązała się z częstymi wyjazdami, to zawsze rodzina była na pierwszym miejscu, poświęcał jej każdą wolną chwilę. Swoje dzieci kochał miłością mądrą, sprawiając, że wyrośli na bardzo mądrych i zaradnych życiowo ludzi. Doczekał się dwójki wnuków, dla których był zawsze roześmianym, pogodnym, żartującym dziadkiem.

Od dziecka bardzo dużo czytał i słuchał muzyki, lubił przyrodę, pracę w ogródku i podróże. Posiadaną umiejętność rozwiązywania problemów wykorzystywał podczas wyjazdów służbowych za granicę, biegle władając kilkoma językami obcymi. Swoje marzenie o spokojnej emeryturze spełnił budując dom w Marcinowicach koło Świdnicy.

Kochał ludzi, zawsze służył swoją pomocą, radą, dzieląc się wiedzą i doświadczeniem, swoim spokojem i opanowaniem a także życzliwością i uśmiechem zjednywał sobie ludzi. Był ceniony jako współpracownik, bardzo lubiany jako kolega, przyjaciel i przełożony. Jego wysoka kultura osobista, osiągnięcia zawodowe, pracowitość, życzliwość i koleżeńskość pozostaną zawsze w naszej pamięci.

Opracował: Zenon Bajda

 

Leon Niekrasz

W dniu 7 marca 2022 r. w wieku 83 lat odszedł od nas Leon Niekrasz, mgr. inż. budownictwa, bardzo zasłużony dla środowiska technicznego Dolnego Śląska – członek Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa (od 1976 r.) oraz władz Naczelnej Organizacji Technicznej w Świdnicy.

 

Kol. Leon Niekrasz w czasie aktywności zawodowej uczestniczył w wielu istotnych dla naszego regionu inwestycjach.

Pracę zawodową rozpoczął w Dyrekcji Inwestycji i Miejskich w Świdnicy i od 1962 r., jako przedstawiciel inwestora  zastępczego nadzorował prace budowlane inwestycji mieszkaniowych, społecznych, zdrowia, oświaty i  infrastruktury technicznej finansowanych przez państwo i zrealizowanych na terenie dawnego województwa wałbrzyskiego, m. in.

• • Świdnica: osiedla mieszkaniowe „Młodych” I,II,III,IV’  wraz z dwiema szkołami podstawowym oraz szkoła Technikum Mechaniczne z kotłownią, warsztatami, zespołem boisk i urządzeń sportowych, oś. „Zarzecze” z kotłownią, szpital Miejski „Latawiec”, przychodnia zdrowia, dwie szkoły podstawowe na osiedlach „Zarzecze” i ” Zawiszów” wraz z kotłowniami ciepła, zespół obiektów handlowych na nowych osiedlach mieszkaniowych,  remont budynków starówki,
  • Świebodzice, oś „Przodowników Pracy”, oś „Piastowskie”,  obiekt biurowy Spółdzielni Mieszkaniowej, szkołę podstawową wraz z kotłownią osiedlową, oraz odnowienie „starówki” miasta,
  • Niemcza i Strzegom – nowe budynki mieszkalne i odnowienie „starówki” miast,
  • Żarów, oś. ”Piastowskie” wraz z kotłownią,
  • Dzierżoniów, osiedla mieszkaniowe: ”Tęczowe”, „Kolorowe”, „Błękitne”, Ośrodek Zdrowia, kotłownię osiedlową, Dom Kultury, szkołę podstawową, a ponadto remont starych obiektów objętych ochroną konserwatorską,
  • magistrala wodociągowa z jeziora bystrzyckiego w Lubachowie, zaopatrująca następujące miejscowości w wodę: Dzierżoniów, Bielawa, Piława, Pieszyce oraz miejscowości, przez które ta magistrala przebiega, a ponadto wykonanie obiektów: wstępnego i wtórnego oczyszczania wody, stacji filtrów, laboratorium chemiczne i inne prace towarzyszące powiązane funkcjonalnie z tą inwestycją,
  • ujęcie wody ze zbiornika wodnego w Bolkowie, ułożenie rurociągów wodnych, budowa stacji filtrów i uzdatniania wody do Świebodzic wraz z całą infrastrukturą techniczną,
  • głębinowe ujęcie wody z Pszenna do Świdnicy oraz Świebodzic wraz z budową obiektu laboratorium, stacją filtrów, uzdatniania i magistralą wodną do Świdnicy i Świebodzic. Prowadzenie nadzoru technicznego budowy i remontów dróg i chodników miejskich w Świdnicy, Strzegomiu, Świebodzicach, i Żarowie. Po opuszczeniu Polski przez Armię Radziecką w 1992 r. nadzorował prace remontowe koszarowych obiektów przystosowując je do celów mieszkaniowych i użyteczności publicznej dla miasta Świdnica, nadzorował też budowę internatu oficerskiego w Strzegomiu i remont internatu w Świdnicy.

Był bardzo zaangażowany w prace społeczne na rzecz PZiTB. Uczestniczył w organizacji konkursów prac maturalnych Techników Budowlanych rejonu dawnego województwa wałbrzyskiego. Prowadził stałą, merytoryczną współpracę z dyrekcją i młodzieżą Zespołu Szkół Budowlano-Elektrycznych w Świdnicy. Organizował liczne szkolenia i seminaria. Był organizatorem wielu wycieczek technicznych na ważniejsze inwestycje budowlane i zabytki architektury w naszym regionie, a także warsztatów i odczytów dla młodzieży szkolnej z zakresu techniki budowlanej i historii techniki.

W latach 1979 – 1984, był przewodniczącym Koła Zakładowego PZITB w Okręgowej Dyrekcji Inwestycji Miejskich w Świdnicy.

W latach 1985-1987, był wice przewodniczącym Zarządu Oddziału PZITB w Wałbrzychu.

Od 1999 r. do 2020 r. był przewodniczący Koła Terenowego PZITB w Świdnicy.

Od 2001 r. był członkiem Zarządu Oddziału PZITB w Wałbrzychu.

Aktywnie uczestniczył w działalności statutowej Świdnickiej Rady FSNT NOT.

W latach 1985 – 1987 pełnił funkcję przewodniczącego NOT-Świdnica. Od 1999 r. był członkiem Zarządu Świdnickiej Rady FSNT NOT, a od 2020 r. pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu. Był bardzo zaangażowany w pracach społecznych na rzecz Federacji NOT. Prowadził stały społeczny nadzór nad modernizacją i remontami zabytkowego zespołu tj. Basteja bramy Strzegomskiej i kościół św. Barbary, w którym mieści się obecnie Dom Technika NOT. Współorganizował Świdnickie Dni Nauki i Techniki. Był członkiem Dolnośląskiej Kapituły w konkursie – Dolnośląski Mistrz Techniki. Był także członkiem-założycielem i bardzo aktywnym pomysłodawcą i organizatorem wielu działań w Klubie Inteligencji Świdnickiej Baszta, który działa przy NOT Świdnica od 31 lat.

Za swoją działalność był wielokrotnie wyróżniany, a w tym:

• • Złotym Krzyżem Zasługi – 1986 r. i po raz drugi – 2005 r.
  • Srebrnym Krzyżem Zasługi – 1975 r.
  • Srebrną i złotą Odznaką PZITB (1986 r. i 2004 r.)
  • Srebrną i złotą Odznaką Honorową NOT (2008 r. i 2011 r.)
  • Diamentową Odznaką Honorową NOT (2020 r.)
  • Otrzymał też tytuł Zasłużony Senior NOT (2013 r.)

Ponadto otrzymał:

• • Srebrną Odznakę „Zasłużony dla Dolnego Śląska” (1973 r.)
  • „Zasłużony Pracownik Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska„ (1983 r.)
  • medal „Zasłużony dla miasta Świdnicy” (1983 r.)

Z naszego grona odszedł bardzo prawy, życzliwy, koleżeński, bezinteresowny i bardzo zaangażowany społecznik – NOTOWIEC.

Cześć Jego pamięci.

Opracował: Józef Kostka – NOT Świdnica. 8.03.2022 r.